-
1 Sardonia herba
Sardŏnĭa herba, v. Sardi, B. fin. -
2 Sardi
Sardi, ōrum, m. [from Sardô, Sardinia], the inhabitants of the island of Sardinia, the Sardinians, Cic. Div. in Caecil. 19, 63; id. Off. 2, 14, 50; id. Balb. 18, 41;A.noted for their faithlessness,
id. Scaur. 19, 42 sq.;hence, prov.: Sardi venales, alius alio nequior,
id. Fam. 7, 24, 2; Fest. p. 322 Müll.; Varr. Sat. Men. 78; Aur. Vict. Vir. Ill. 57, 2. —Hence,Sardus, a, um, adj., Sardinian:B.Tigellius,
of Sardinia, Hor. S. 1, 3, 3:mel,
id. A. P. 375 (Sardum mel pessimi saporis, Schol.):triticum,
Plin. 18, 7, 12, § 66:creta,
id. 35, 17, 57, § 196.—Sar-dōus, a, um, adj., = Sardôios, Sardinian:C. D.regna,
Ov. F. 4, 289:mare,
Plin. 3, 5, 10, § 75:insula,
i. e. Sardinia, Claud. B. Gild. 508:herba,
a poisonous plant, crowfoot, Nemes. Ecl. 4, 53; Ser. Samm. 23, 431.—Sardĭnĭa, ae, f. (cf. the Gr. Sardonios, Sardinian), the island of Sardinia, Mel. 2, 7, 19; Varr. R. R. 2, 11, 11; Cic. Scaur. 22, 44; id. Q. Fr. 2, 2, 1; Liv. 23, 32 sq.; Hor. C. 1, 31, 4; Mel. 2, 7, 19; Mart. 4, 60, 6.—E.Sardĭnĭānus, a, um, adj., Sardinian: tapetes, Varr. ap. Non. 542, 15. —F.Sardĭnĭensis, e, adj., Sardinian:triumphus,
upon the subjection of Sardinia, Nep. Cato, 1 fin.:quaestura,
Spart. Sever. 2. -
3 Sardonius
Sardi, ōrum, m. [from Sardô, Sardinia], the inhabitants of the island of Sardinia, the Sardinians, Cic. Div. in Caecil. 19, 63; id. Off. 2, 14, 50; id. Balb. 18, 41;A.noted for their faithlessness,
id. Scaur. 19, 42 sq.;hence, prov.: Sardi venales, alius alio nequior,
id. Fam. 7, 24, 2; Fest. p. 322 Müll.; Varr. Sat. Men. 78; Aur. Vict. Vir. Ill. 57, 2. —Hence,Sardus, a, um, adj., Sardinian:B.Tigellius,
of Sardinia, Hor. S. 1, 3, 3:mel,
id. A. P. 375 (Sardum mel pessimi saporis, Schol.):triticum,
Plin. 18, 7, 12, § 66:creta,
id. 35, 17, 57, § 196.—Sar-dōus, a, um, adj., = Sardôios, Sardinian:C. D.regna,
Ov. F. 4, 289:mare,
Plin. 3, 5, 10, § 75:insula,
i. e. Sardinia, Claud. B. Gild. 508:herba,
a poisonous plant, crowfoot, Nemes. Ecl. 4, 53; Ser. Samm. 23, 431.—Sardĭnĭa, ae, f. (cf. the Gr. Sardonios, Sardinian), the island of Sardinia, Mel. 2, 7, 19; Varr. R. R. 2, 11, 11; Cic. Scaur. 22, 44; id. Q. Fr. 2, 2, 1; Liv. 23, 32 sq.; Hor. C. 1, 31, 4; Mel. 2, 7, 19; Mart. 4, 60, 6.—E.Sardĭnĭānus, a, um, adj., Sardinian: tapetes, Varr. ap. Non. 542, 15. —F.Sardĭnĭensis, e, adj., Sardinian:triumphus,
upon the subjection of Sardinia, Nep. Cato, 1 fin.:quaestura,
Spart. Sever. 2. -
4 sardonius
Sardonia, Sardonium ADJsardonius herba -- kind of acrid buttercup/poisonous plant, crowfoot (L+S)
См. также в других словарях:
sardonia — sar·dò·nia s.f. TS bot.com. 1. erba annua del genere Ranuncolo (Ranunculus sceleratus), diffusa nei luoghi paludosi dell emisfero boreale, alta fino a 70 cm, con radici filiformi e frutti a forma di becco, da cui si ricava un succo molto velenoso … Dizionario italiano
sardonisch — kaustisch; spöttisch; sarkastisch; höhnisch; beißend; verächtlich; kränkend; beleidigend; vernichtend; schadenfroh; fratzenhaft; … Universal-Lexikon
сардонический смех — (язвительный) Ср. Нам (скромным пешеходам) доводится... видеть гримасы и слышать сардонический хохот резвых бегунов, обгоняющих ухарски медлительное здравомыслие, движущееся на долгих... Никодим Надоумко (Надеждин). Сонмище нигилистов. ( Вест.… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Sardonisches Lachen — Sardōnisches Lachen (Sardonĭus risus), krampfhaftes, mit Gesichtsverzerrungen verbundenes Lachen, von den Alten nach einem auf Sardinien wachsenden giftigen Kraut (Sardonia herba) genannt, dessen Genuß den Mund wie zum Lachen verzieht; auch s.v.w … Kleines Konversations-Lexikon
Σαρδόνιος γέλως — (σαρδόνιο γέλιο). Η φράση προέρχεται από το φυτό sardonia herba (χόρτο της Σαρδηνίας). Οι παλιότεροι πίστευαν πως το φυτό αυτό προκαλούσε νευρικό γέλιο. Γι’ αυτό και σ.γ. σημαίνει πικρό ή ειρωνικό γέλιο … Dictionary of Greek
sardonisch — sar|do|nisch <aus gleichbed. lat. sardonius (risus), dies aus (spät)gr. sardónios (gélōs), eigtl. »bitteres Lachen«, zu sardónios »bitter«, schon im Altertum fälschlich bezogen auf die auf Sardinien wachsende Pflanze Sardonia herba, deren… … Das große Fremdwörterbuch
sardoničan — sardòničan prid. <odr. čnī> DEFINICIJA koji je podrugljiv; zloban, zajedljiv, ciničan, zlurad SINTAGMA sardoničan smijeh ciničan, grčevit, gorak, usiljen smijeh (kao što ga izaziva Sardonia herba, trava sa Sardinije) ETIMOLOGIJA fr.… … Hrvatski jezični portal
sardonique — [ sardɔnik ] adj. • 1558 ris sardonic ou sardonien; gr. sardanios ou sardonios; o. i., rattaché à herba sardonia « renoncule de Sardaigne » dont l ingestion provoque une intoxication se manifestant par un rictus 1 ♦ Méd. Rire sardonique : rictus… … Encyclopédie Universelle
RICTARE — leopardorum est, apud Spartian. in Geta, c. 5. a rictu; Est autem rictus proprie ea oris conformatio, quâ labia diducuntur, ut solent ficte ridentes aut vere ringentes, quod Graeci dicunt ςεςηρέναι τοῖς ὁδοῦςι, quod canes irritatae faciunt. Hinc… … Hofmann J. Lexicon universale
Sardonisch — Sardonismus (in Verbindung mit Gelächter) bezeichnet im Unterschied zum Sarkasmus keinen höhnischen oder hämischen, sondern einen grimmigen, schmerzvollen Spott.[1] Ursprung Bei der Urbevölkerung Sardiniens (lat. Sardoni) soll die Sitte bestanden … Deutsch Wikipedia
Sardonisches Lachen — Sardonismus (in Verbindung mit Gelächter) bezeichnet im Unterschied zum Sarkasmus keinen höhnischen oder hämischen, sondern einen grimmigen, schmerzvollen Spott.[1] Ursprung Bei der Urbevölkerung Sardiniens (lat. Sardoni) soll die Sitte bestanden … Deutsch Wikipedia